Bir
varmış bir yokmuş... Evvel zaman içinde kalbur saman içinde çok mutlu
yaşayan bir kral ve kraliçe varmış. Bu kral ve kraliçenin günün birinde
kar gibi beyaz dünyalar güzeli bir kızları olmuş. Pamuk Prenses adını
vermişler minik prensese. Kısa bir süre sonra kraliçe ölmüş ve kral yeni
biriyle evlenmiş. Güzelliğine düşkün yeni kraliçe Pamuk Prenses
büyüdükçe ve güzelleştikçe O'ndan nefret etmeye başlamış.....
Sihirli aynasına hergün sorduğu
"ayna ayna söyle bana "
"benden daha güzeli var mı bu dünyada"
sorusuna günün birinde,
" kraliçem siz çok güzelsiniz ama Pamuk Prenses sizden daha güzel"
yanıtını alınca Pamuk Prensesi saraydan göndermiş ve böylece Pamuk Prensesin hikayesi de başlamış....
Yedi Cüceler, korkunç üvey anne, sihirli ayna ve zehirli elma...
Klasik
ve sevdiğim masallardan biridir Pamuk Prenses... O yüzden pastasını
yapmam istendiğinde çok sevindim.. Yeni nesil çizgi film
karakterlerinden daha ilginç.
Cücelerimi çok sevdim... Aksırık en sevdiklerimden biri oldu..
Müzisyen Cüce
(malesef ayakkabısı yırtık)
Huysuz
Uykucu
Bilgin, romantik, neşeli....
Ve güzeller güzeli Pamuk Prenses...
Üvey anne...
Zehirli Elma
Burada
bir not açmak istiyorum... Bu elma için kardeşimle bir zamanlar iddiaya
girmiştik... Bizim izlediğimiz bir versiyonda elma iki renkliydi.
Birimiz elmanın yeşil ve kırmızı olduğunu diğerimiz ise sarı ve kırmızı
olduğunu iddia ediyorduk... Ancak hiçbir zaman sonuçlanmadı iddiamız
çünkü etrafımızdaki hiç kimse elmayı 2 renkli olarak bilmiyordu. Oysa
Üvey anne, elmaya zehir kattığında bir tarafı kırmızı bir tarafı da
yeşil/sarı kalıyor, kendisi yeşil/sarı bölümünden ısırıyor, O'na birşey
olmuyor; Pamuk Prenses'de kırmızı taraftan ısırıyor ve bayılıyordu...
Bunu nerede okuduk yada izledik bilmiyorum :) Belki içinizden bizim gibi
bilen biri çıkar ve iddiamız yıllar sonra sonuçlanır :))
Pastasını ilkbaharda yaptığım fakat ancak yayınlayabildiğim Gökçe'ye nice mutlu, sağlıklı ve renkli yaşlar diliyorum...
Annesini de hala pamuk Prensesi bilen ve seven bir çocuk yetiştirdiği için tebrik ediyorum...
